Andrzej Wernic: Stalin i polscy komuniści czekali na śmierć powstańczej Warszawy

– Moja ciotka zginęła w pierwszych godzinach powstania, niosąc pomoc kobietom z AK walczącym na Powiślu. Ciotka i wuj są w pierwszej piątce osób odznaczonych Krzyżem Walecznych, jakie przyznał dowódca powstania gen. "Monter" i to jest moja chluba i duma. (…) W moim mieszkaniu odbywały się zebrania konspiracyjne, a moja matka pomagała również Żydom – mówił gość TV Republika.

Pytany o wspomnienia z 1 sierpnia 1944 r., Andrzej Wernic oświadczył, że w dniu wybuchu Powstania Warszawskiego przebywał samotnie w domu. – Dopiero późnym wieczorem przyjechała do mnie ciotka, która mieszkała na Bielanach. Już w pierwszej godzinie powstania paliła się katolicka księgarnia przy Placu Zamkowym, a ja brałem udział w jej gaszeniu. Kilka dni później zaczęliśmy budować barykady. Panował niesamowity entuzjazm – podkreślił.

Jak dodał, wojska sowieckie nie były żadną armią wyzwolicielską. – Ona przyniosła mordy, rozprawę z Polskim Państwem Podziemnym i Armią Krajową, rzeź tysięcy ludzi i deportacje na Wschód. Kiedy ktoś krzyknął 'ruscy idą' entuzjazm wśród ludzi jeszcze bardziej się wzmógł. Tymczasem na drugi dzień cisza, żadnego wyzwolenia – mówił, dodając, że "Stalin i polscy komuniści czekali na śmierć powstańczej Warszawy".

Źródło: Telewizja Republika